Girilen Sahne ve Durum Öznesi:

Söküğünü diktiğin her yalnızlık; ruhsuz ve içi boş papatyalar, alışkanlığa ve sıkılganlığa hapsedilmiş kasabalar, iyi insanlar, kötü insanlar, çerçevesiz gözlük şablonları, sanat ve varoluşa dair götlü göbekli kürsüler, papyonlu sinema işçileri, yeşil badanalı evler, ikizlik algısı, bilinç ve bilinçsizlik yanılgısı, düş imgelemleri, holigan küfürleri, narkoz etkisi insan ömürleri, şato aksindeki vampir hikayeleri, Mevlevilik ve kutsallık denklemi, Çehov’un tren istasyonlarında geçen yayımlanmamış öyküleri, düşleri, sessizlikleri, ışığa ve karanlığa dair bir Spinoza etkisini de içerisinde barındıracak.

Olgunlaşmış Sahne ve Televizyon Dizilerine Konu Olabilecek İbretlik Gerçeklik Öznesi:

Giymeye çalıştığın her elbise; emek ve ekmeğin sömürüsüne dâhil olan bir insanlığın utancı olacak!

Son Diye Öngörülen Sahne ve Nihilizmin Sözde Öznesi:

Hiçbir zaman bir terzi olmadın ve buna yeteneğinin olmadığını dahi bilmiyorsun. Alçaklığın, asil ve onurlu zirvesinde okyanusu, tuzu ve tüm ağırlığı içine çektiğini haykırıyorsun. O halde, bencil ve çokça pezevenk bir karakterin bireysel ve toplumsal şirinliği ne kadar mümkünse, uyuyuş ve uyanış isimli tüm şarkıların yeraltı çöplüklerinde ve yeryüzü elbisesinde çıplak hissetmesi de es posible!