ceren’e

 

körpe aşka kan karıştı

bir çiçek öncesi tarifsiz kıştı

bir gördüm, bir göçtün

bin gördüm, hepsi aynalardan.

 

Söyle nedir bu kan?

ya uzaktaki aşkıma can

ya bir iz kavgalardan kalan

ya da son sevinci

bilekten damlayan.

 

Ölüm, her şeye ağır basan

yarım kalmış bir şiirin

son kelimesindeki mürekkep

savaşır ya kağıtla

ölüm, aynı mürekkep gibi

hıncını aklardan çıkarıyor.

 

hepsi bir bu dünyada

kan, aşk, yaşam, hepsi

ölümden kaçarcasına akıyor.