ceren’e
körpe aşka kan karıştı
bir çiçek öncesi tarifsiz kıştı
bir gördüm, bir göçtün
bin gördüm, hepsi aynalardan.
Söyle nedir bu kan?
ya uzaktaki aşkıma can
ya bir iz kavgalardan kalan
ya da son sevinci
bilekten damlayan.
Ölüm, her şeye ağır basan
yarım kalmış bir şiirin
son kelimesindeki mürekkep
savaşır ya kağıtla
ölüm, aynı mürekkep gibi
hıncını aklardan çıkarıyor.
hepsi bir bu dünyada
kan, aşk, yaşam, hepsi
ölümden kaçarcasına akıyor.