bazı geceler göğsümü delen kan çiçeklerini
ellerimle ezmek isterdim, ellerimi kana bulamak değil.
bir saç tutamının tutam oluşundan güç alarak tutunabilmek isterdim
istediklerim ve istemediklerim önümdeyse neden hayatın arkasındayım?
benim sesim zincirlere bağlanmış,
beni bir ses sahibi kılma, kefaretin karşılığıdır adım
sesimi sesine katabilsem seni görmeden ölebilirdim
fakat bunca yıl kahramansız yaşayanlar
ve kahırlara amansız vurulanlar
üç bölümlük ömrüne kahrolmadan kahramanlık yapanlar
hepsi benim içimde seninle birlikte
hepsi senin için de benimle birlikte
aşıkların ve sarmaşıkların sarılmak yerine sarstığı bir mevsim bu
böyle mevsimlerin başlangıcında çatılır kaşlar
alnımızı karalamaya çalışanlara inat
böyle mevsimlerde aklanıp paklanan yeryüzünün ve gökyüzünün ortasında
bir karaltı olarak doğmak
öldürüldüğüm yaşı tahmin ederek büyümek
ve tutundukça kırılan tırnaklarımdan asmak kendimi
omuzlarımı silkerek savurduğum kaderimin çığlığıdır,
annemin çığlığıdır, kızkardeşimin çığlığıdır, kadınların çığlığıdır
1.a – yaratılıyorum ve çığlık duyuluyor
doğduğumda ağlamadım ben korkutmamak için kar yığınlarını
korkunu gizle, sesini sakla, gözlerini kaçırma ve sakın sarsılma
gizimle sarsıldım, sarstıklarımı kaçırdım, kaçırdıklarımı sakladım
ve seni sakındım
kalabilirim karların altında bu çığlık seni korkutacaksa
karabilirim kartları altından bir çanın sesi kollanacaksa
kandırılabilirim kendime söylenenlerle
2.aa – büyüyorum ve çığ doğuyor
büyümek ve yuvarlanmak arasındaki farkı kavradığımda
bir büyüden sıyrılmıştım yuvadan uçamayıp düşen bir kuş gibi
sıyrılmak demek sıyrıklara aldırış etmeden
kendini yokuş aşağı başka bir çukura atmak kadar
ardında sığ suların dolduramayacağı çukurlar kazmak demektir
bu çukurları peşimde sürüklediğim karlarla doldurdum ben
çocukluk cıvıltıları karın dinginliğini delip geçsin isterken
doğurduğum çığlar büyüttüğüm çocuğu ezdi ama geçmedi
3.aaa – ölüyorum ve güneş açıyor
tekdüzeliğe, tekellere ve tekadamlara direnen hayatlar
omuzlarımızın birleştiği yerde yükseliyor göğe
omuzlarımızın birleştiği yer: mevsim sönümü, bahar dönümü,
çığlıkların doğurduğu, çığın büyüttüğü, kar sularının sürüklediği
çakıllarla süslediğim tabutlu bahçemde
güneş açıyor
ve ölüyorum
bir kadına can vereceğimi bilerek
