ben sırat’ ı gördüm ya rabbelalemin

onun incecik boyunun etrafını dolanıyordu

ve üstünde bir sürü âmâ

şarkılar söyleyip sarhoş olup sevişip

düşmemeye çalışıyordu.

manzara korkunç körlerin gözünü açacak görenlerin gözünü kör edecek kadar

şaşkınım hâlâ

şüpheleri atabilmiş değilim üstelik

biliyorsun aklımın duvarları arasında volta atan

üstü başı ve bedeni emanet çocuğu

çocukları yakmazmışsın ya rabbelalemin

ninem öyle derdi derdini uyutmaya çalışırken

 

dünyanın kurumuş otları toz olup üstüme bulaştı

metropollerin kokusu ve telaşı da tenimin rengini kararttı

karşında titremem heyecandan

günahlarımdan değil yaşamanın getirdiği yorgunluktandır ya rabbelalemin

beni anlarsın bu insanlar arasında

ben seninle bir anlamı nakşetmiştim sürgünümün ipliklerine

İpek diyarında bugün çıplağım

bana verdiğin birkaç insan da olmasa

biliyorsun

 

bu yaşamak dedikleri şey ya rabbelalemin

herhalde böyle değildi bir zamanlar

insanlar bir nebi’ yi umarken senden herhalde daha bir huzurlu

yahut daha bir umutluydu

ben hatem i nebi’ nin bindörtyüzüncü yılına doğdum

artık şehrin güneyinden esen rüzgarlar

o hep anlatılan meşhur kokuyu getirmiyor

hem artık savcılar ve hakimler ve avukatlar

ve hem de suçluluğunu bilen suçlular

o ömer’ den habersiz ya rabbelalemin

 

bu ne garip iştir

bu ne anlaşılmaz bir uğultu

şehir sanki bağırıyor insanlara

şehrin dikenleri tepemdeki gök yüzünü deldi

başıma kan boşalıyor ya rabbelalemin

kan, inan ki bana, yalnızlıktan daha masum ve katlanılır

yalnızlık ya rabbelalemin

en çok sen çekersin onu da, biliyorum

ben sen’ denim ama sen değilim

katlanılacak gibi değil bu yalınlık sevdası

üstelik biliyorsun, şüphelerimi de atabilmiş değilim henüz

 

 

 

göreceğimi gördüm mü dünyada

sahneme giren her oyuncu bir parça unutkan

bir parça umursamaz ve alaycı

bu ve bağlaçlarıyla birleştirdiğim ömrüm

ya rabbelalemin

nasıl iğreti duruyor diğer yaşamaklar arasında

düşündükçe çıldırmamak nasıl mümkün değilse

düşünmemek de mümkün değil

yüreğim günde beş vakit bir şüphe istiyor aklımdan

şüphesiz kalınca huzursuzluk edip tekliyor

bu öldürecek beni eğer öleceksem bir gün

 

ya rabbelalemin

bu telaşa bir çare bulmalısın

gözlerim böyle fellik fellik dönemez insanlar üzerinde ebediyen

ben ebedi değilim zira

bir gün öleceğim sanırım, değil mi

herhalde kötü bir şey olmasa gerek bu ölüm dedikleri

nasılsa ben sırat’ ı gördüm

onun incecik boynunun etrafını dolanıyordu.

üstünde incecik bedeni günahlarını örtemeyen kör bir ben

yalnızlığını satacak bir enayi arıyordu

ya rabbelalemin

her körün bir alıcısı yokmuş

beni alan çıkmadı

2022