Bir aile düşü(şü)ydü bir zamanlar
şu sert cetvelimle çizdiklerimin üstüne akıttığım
Şimdiyse bakmalıyım çiçek bozuğundan suratına aşkla
Yumuşak göğüsler boğuldum işçi kokusu boğazda
Yumur yumur bir filiz–
suyu katıksız evlat
Mutlu/casına/ Aile Tablosu Bir
Karanlıktır bir karnımı cırmalayan
Ve ötesinde hançer tırnaklı kilitsi cüzdanım
Ben ki: Bilimum neferle atışmış gözü kanlı fukara
Ben ki: Bin mumluk fikirleri yaralanmış bir entel
Çabalamış da günlerini verememiş bir oyuncağa
Beni bunlar değil
Evladımın bulutlarından düşüşü mahvetti.
Aile Mutluymuş/casına 2 Tablo
Huzur zaten devlet sıralarında da yoklamadı beni kütüphanede
Tanıdık bir kadın uzaktan anısı
Sayılıyken tüm kuruşlarım
döktüm her şeyimi yamuk gözlüğüme
Yine de bir kadın anısı yatağımda
karım –diyorlar ve uzaktan bakıyor bana
uzak
Caymış/casına Mutlu Tablom III
Ben artık o bildiğin adam değilim.
Bir metelik dairemsi sivri ve
duvarımda karala sıvılar konulmuş şiir yazmışım
Saksıma anlatabilseydim uyanırlardı eğer.
Işım uzanırdı , usum kaskatı
Kadın?
Çok iyi bildiğim bir yabancı
