Bir uçtan diğer uca ruh
Hiç yokmuşum gibi yattı toprağına
Ve bakışlardan dualar edindi avuçta
Öğrendi ruh tek nefeste vücudu öğrendi.
Oturduğu yerden ne zaman kalksa
Hafızasından terler boşandı
Ve söke söke aldı deneyimler yarını.
Bir uçtuğunda tüm duygular yeryüzünden
Silindiğinde son hecesi başkalarının
Geriye bağıra çağıra cesaret kalıyor
İçinde yeni bıraktığı umutla hatırlamanın.
Oysa tüm çağırışların bir bedeli var dilde
Bütün bir hayatın acısını yemiş gibi
Tek bir anda.
Ruh dans ederek doğurdu annesini
Yaratım genden gene aktı yaşlarla
Ne kadar kuru bir odunsa da
Yanmadan önce terledi ruh,
Doğmayı hatırlayana kadar dans edince.
Işığıyla söndü kaygıların ve korkunun başı
Ama bir daha güneşi ilk defa göremeyeceğiyle
Karanlığa ad koyamamasını taşıdı.
Yalnızlığımın derinliğini seninle duydum
Kemik sıyrıldı tenden titrekçe giyindi beden
Deliliğini vurdu gözlerin kollarımı sardıkça
Gün gözünü bizle kırptı ikindi vakti erkenden
Ama ne yapıyorduk hayatla ve kimdin sen.
Her şey yansımasına varıyor yaşadıkça
Davulun sesi kendini uçurumlara vuruyor
Sevginin alnı uzaktan değiyor suya
Suyun akışını hatırlamışım gibi
Sevgi yansıdıkça atıyor kendini
Uzun gecelerin ağararak çatlattığı ömrüme.
Beklemek saklanarak sessizleşiyor
Neyi beklediğini beline bağlayarak insan
Çeviriyor iki insanın kucağındaki zamanı.
