-Sorularıma bi yanıt beklemiyorum zaten

+Ne bekliyorsun o zaman

-Sadece anlatabilmeyi diliyorum

+Anlatınca nolacak peki, ne değiştirir?

-Sadece içimde belirmesi gereken o kıvılcım için didiniyorum, yaptığım her şeyin asıl sebebi o.

+Amaçsız didinişler seni yormayacak mı, doğru zamanda doğru yerde olamayacaksın böylece

-Doğru zamanda doğru yerdeyim bence her zaman, evimdeyim ve amaçsız didinişlerimin toplamıyım.

 +Bu bakış açısı seni ileriye götürmez

-Amaçsız didinişlerimde etkileştiğim insanlara kendimce yakaladığım erdemi gösteriyorum. Erdemimi paylaşmak dışında bir görevim yok, ileriye gitmek veya geri aynı oranda önemsiz.

+Ya kendinde biriktirdiklerin

-Çoğu inanılmaz.

+Sana uyamıyorum.

-Farkındayım ve bence sorun değil

+Sen de bana uyamıyorsun

-Zorunda mıyım

+Sanırım değilsin

-Teşekkür ederim

+Peki ya ileriye gitmen gerekirse

-O zaman da kendimi geride bırakmam, basit bi kafam var kendimi zaten geride istesem de bırakamıyorum. Her şey zorlaşır o zaman anlıyor musun, süzülemem.

+Yaşamak süzülmek midir?

-Yaşamak süzülmektir evet, bi akış bence

+Yakaladığın oldu mu o akışı

-Bir kaç kere kapıldım o akışa, her şeyin hızlandığı o anları hep güzel hatırlıyorum.

+Bağımlılık yapan bir güzelliği yok öyleyse

-Aslında var, bu yüzden yavaşlamak istiyorsun

+Rehavet getiriyor

-Bence huzur ve aidiyet getiriyor sadece, bir kere o dansı ettin mi ömür boyu o dansı istiyorsun. Onu, daha yavaş, daha dikkat kesile kesile her ayrıntısı üzerinde düşünerek ve anlamlandırarak özel kılıyorsun. Düşünmeye teşvik ediyor, sürekli bir düşünüş. Beynimde olan tek şey bu, hem ucunu yakalamaya çalıştığım hem de üzerine sürekli yeni parçalar eklediğim kocaman bir ipim var.

+Bocalamak iyi midir?

-Hayattaysan her şey iyi.