بِسْــــــــــــــــــمِ اﷲِالرَّحْمَنِ اارَّحِيم .

yutmadan tükür nevrin kirini dölünü yeter durmadan tanışıyoruz
doğduğun evde bekle ölümü makatından taşacak gıyap nehri
emrivaki otostop silahı yutunca hap! diye avrada gergin müdahale
ıslanıyor düşünce atı boşlukta seviştiriyor bazı itlik yalan
dilim şiddetim kadar dönüyor bağdaşıklığı mekana tutsak
idealize ikona arka plan sabit
merak helvası kavrulan kayıphane sinyali bir başıbozuk alaturka
buna rağmen muntazam yerleştirebiliyorum şüphelendiğim her paketi
fer pakete mahsus send me a, smile send me a smile, send me a smile veronica
ara sıcaklarda elenora
manitasyon doktor
ana yemekte yara
yoldan çıkan yol bu tabağa boca tabağa boca tabağa boca
fleslight ile aramdaki farka parmak, eminim orası değil
sola yanaşamayan araç yani müsait olmayacak kerhane
fotoğraflarda çıkmıyoruz kör kameraman
dilsiz şarkıcı bizi söylüyor melodisini taştan
senteze yön alıyor fişe takılınca üşen yassı kahraman
sert sessizlik sular çenemi
aleni anemi ● “bu”
yani nefeslenecek yeri olmayan
tatmin eksikliği ile hastane yolunu gözetmiş
çevreye verdiğimiz rahatsızlık, kadrajda kangren
dikey buhran
panayır ölümü
boka açan gülü kurşun geçirmez isyan
üzerine basmak için yolumu bulduğum ekmekleri yere koymam
ürkütmüyor şimdi kimsemi
iyi kötü istikamet belirlemek için dürüst sayılıyorum henüz
karanlıktan hala korkuyorum anlamıyorsun
saçların çok karanlık gözlerin çok karanlık dur ileride!
olmadığından sebep iyi geceler duymuyorum
istediğin kadar vur yüzüme şiddet benim çocukluk aşkım
bir özüme vurma yeter ben onunla para kazanıyorum
yutmadan tükür nevrin kirini dününü gelmeden çalkantılı tat üzücü koku
baş yanı jiletlene jiletlene damağından girip dudağından cibran
görmezden gelinirse tükeneceği yalanı sürülmüş ekmeğine
yine de bana inanmıyor bana neden inanmıyor
yetmedi mi seramoni tutam tahammülü kalmadı
harekete geçmedikçe dağılıyor darmaduran heves
durmadan kendimi durduruyorum, duman
bir zahmet koparsınlar kayışımı kendi yüzüme bizzat tükürüyorum
kişisel yemişim kitapları
dilimin uzanamadığı ciğere siktir
ella ile gaviscon şerrinden de mi ona sığınırım
yine de bana inanmıyorum bana neden inanmıyorum
çamaşırımda kin mi kan mı saklamak güç
günayırdıncaya değin hiçbir yere gidiyorum
yer çekimser özeğimi
inadına insan
kalabalık kabus, yatak
birinci gelenin galip sayılmadığı yegane mecrası, yatak
tavan göğün kopuk parçası
tepeden tırnağa ayn var
●●● never ending night ya da
geberene dek yaşasın onlar

 

أمين