karşınızda edepsiz soytarı,
televizyon kullanır bazan uyuşturucu niyetine,
gör yirmisinde yüzü çökenleri
uykusuz ve uyumak isteyen/
yine düğümlenmiş gömleğim kan tasına;
yaralamadan anladığım bir şey yok
nüfuz cüzdanım hariç
kahramanımız siki tuttu halâ devam ediyor,
sala sala kendini sağa çekti ama durulmak
o değil/ bizimki labrador köpeğinden mutlu
gözleri, göğüsleri, eteği
bugün hava onun/
anlatıyor diye sıkıntı var sanmayın,
hakikat bile sekteye uğrar bazen
bebek katillerini ipten alır ceza avukatları;
hâl böyle, canım benim, birinci ayı kapadık
sensiz günler daha kırmızı,
beklerken en iyisini umarsın.
buna karşın yerimdeyim,
kimsenin suyunu köpürtmeyin;
bilmiyorlar nereden geldik
sen neden dışardasın
ben neden içerdeyim.
bebeğim, nasılsın?
hayatımız aynı kağıda yazılmış
bugünler de geçer diye bekliyorum
ve geçenlerde anladım
hücrede asit yapıştırmak hoş değil
ayrıntıları konuşuruz,
gazeteleri, dergileri, haberleri
bakanlıkları, mahkemeleri, hapishaneleri biliyorum;
7/24 gardiyan hiç hoş değil. seni seviyorum.
————GÖRÜLMÜŞTÜR——————
işlere birisi bakmalı
gözlerine bakmalı
yanılır yoksa bu yaratık,
merak etme, dişlerim ağrıyor bir tek
onların da canı cehenneme,
sevmekten çok yanlıyor insan
ama piyasa bu değil mi zaten?
neden? ya neden —– neden
sormadığım şey artık bu
sorduğum şey artık güç
eğilmek istiyorum dizlerine
öp beni/ öldür onları, onları, onları düzeni de
allah’ım bu hikaye sana yaklaşıyor da yakışmaz/
bugün hava onun
yarın mahkeme onun
final
insanlar kalktı birer ikişer
öyle, dağılıyoruz,
sevdiğin ressam kadınlar, içki arkadaşların, hepsi;
aklıma geldiğinde yıkılıyorum/ bu telepati,
serzeniş, haykırdı boşluğa.
şimdi kim bilir hangi parasız keş malını övmekte şairin,
sen değil, yoooooooooooooooo, beş kilo şiir yazsa gram etkilemez seni
öyle bakma, anayasa bilmene gerek yok adaletsizlik bu demen için
adaletsizlik bu, lakin haktan yana değilim
çünkü verilen şey uygun gördükleridir.
“şimdi sizin kafanızda iki tane soru işareti var
bir dayak nedir
iki neden atılır
sıradan bir dayakta vücutta iki şey yükselir
bir korku iki ardinal
ardinal bir hormon, dayağa karşı olan arzuyu arttırıyor
biz bunu istemiyoruz, biz istiyoruz ki kabahatinizi hatırlayın
sıradan dayağa örnek: sıradan dayak
yaratıcı dayağa örnek: öğretmenlerimizin bize böyle vurması
bu unutulur mu?
benim dağda bayırda oynanan golfu buraya getirmemin amacı bu”
salaktan içeri soktuğu cigarayı döndürürken şair
televizyonda bu sahne,
ulan, diyor,
havaya
kime ne için yazıyorum,
herkesi düşürür bu,
cem yılmaz golf topunu fırlatınca anlıyor neden yaptığını;
halbuki reflekstir içlenmek/ her an içinde gizli
öyleyse neden bildiklerinizin tersine gitmiyorsunuz
bence gerizekalı olduğunuz için.
——–ya mahkeme? mahkeme ne oldu
para yedirmeyen kanunla başbaşa kalır, o oldu,
y. ise atomla uğraşıyor, yyy
belki dünya’nın sonunu bulur
