Acı içinde

Acı içinde

Acı içinde

dedi

 

Dedim dedim bir gittim ileri

bir geri

odanın içinde

Yattım divana

Arkamda mıydı psikoloğum

Beynime mi girmişti

Üzerime vuran onun gölgesi miydi

 

Var mıydım divanda yoktum

Baş mıydım sondum

Sonun sonrası yoktu

Evren o divandan ibaretti

 

Elzemdi doğum

Divan rahimdi

 

Bugün vardı yarın yoktu ve acı içinde yaşamın sonu yoktu

Bu işin sonunda bir hikaye var mıydı yoktu

Yoktu ben yazdım

Yazdım hikayeyi sevdim kahramanı baktım

Baktım baktım karşımdaki duvarda

uçuşan bir güve vardı

 

Yıktım muayenehanenin balkon demirlerini bir gece

Bunu psikoloğuma anlattım

Bunu rüya gibi anlattım

Dinledi dinledi

hadi dedi düşün ki balkonsun sen

hadi düşün ki demirsin

ve rüyasın sen ve burada divandasın

Düşün

Ne dersin

 

Aynaya bakıp düşüncemde dedim ben kendi kendime bakanım

 

“Kendi hikayesinde açılmış kapanmamış bir tırnak işareti olanım

Açılmışım kapanmam

 

Baktım aynadan baktım içime

İçimde nüve yoktu

 

Psikoloğuma bu acıyı rüya gibi anlattım

Odada gitti geldi

Gitti geldi ileri geri

Düşün ki dedi odasın sen

ve adımımsın

güve sensin ve nüvesin

Söyle ilk nereye gidersin

 

Kendimi rüyamda gördüm

Oda oldum demirler

Divan oldum

Güve oldum uçuştum

Daha neler neler oldum

Oldum da

Bi kendim olmadım

Olamadım

Psikoloğum hayal kırıklığına uğramasın

Olamadığımı ondan sakladım

Gidemedim bir yere mıhtım kaldım

 

Psikoloğum üzülürdü gittim de vardım numarası yaptım

 

Bu bi rüya değildi benlik

Oda bir karadelik

Yuttumpsikoloğumurüyamda

 

Bunu ondan sakladım

 

Ceren Avşar