Acı içinde
Acı içinde
Acı içinde
dedi
Dedim dedim bir gittim ileri
bir geri
odanın içinde
Yattım divana
Arkamda mıydı psikoloğum
Beynime mi girmişti
Üzerime vuran onun gölgesi miydi
Var mıydım divanda yoktum
Baş mıydım sondum
Sonun sonrası yoktu
Evren o divandan ibaretti
Elzemdi doğum
Divan rahimdi
Bugün vardı yarın yoktu ve acı içinde yaşamın sonu yoktu
Bu işin sonunda bir hikaye var mıydı yoktu
Yoktu ben yazdım
Yazdım hikayeyi sevdim kahramanı baktım
Baktım baktım karşımdaki duvarda
uçuşan bir güve vardı
Yıktım muayenehanenin balkon demirlerini bir gece
Bunu psikoloğuma anlattım
Bunu rüya gibi anlattım
Dinledi dinledi
hadi dedi düşün ki balkonsun sen
hadi düşün ki demirsin
ve rüyasın sen ve burada divandasın
Düşün
Ne dersin
Aynaya bakıp düşüncemde dedim ben kendi kendime bakanım
“Kendi hikayesinde açılmış kapanmamış bir tırnak işareti olanım
Açılmışım kapanmam
Baktım aynadan baktım içime
İçimde nüve yoktu
Psikoloğuma bu acıyı rüya gibi anlattım
Odada gitti geldi
Gitti geldi ileri geri
Düşün ki dedi odasın sen
ve adımımsın
güve sensin ve nüvesin
Söyle ilk nereye gidersin
Kendimi rüyamda gördüm
Oda oldum demirler
Divan oldum
Güve oldum uçuştum
Daha neler neler oldum
Oldum da
Bi kendim olmadım
Olamadım
Psikoloğum hayal kırıklığına uğramasın
Olamadığımı ondan sakladım
Gidemedim bir yere mıhtım kaldım
Psikoloğum üzülürdü gittim de vardım numarası yaptım
Bu bi rüya değildi benlik
Oda bir karadelik
Yuttumpsikoloğumurüyamda
Bunu ondan sakladım
Ceren Avşar