kanıma tütünün sesini
damarlarıma kokusunu aldım
gölgene bile sahip bir çıyanı
kıvır kıvır bağışladım
dudakları dudaklarındı
gözlerin ansız bir hareket
saf ve masum aynayı
güle güle yatıştırdım
ellerimdeki kanın uğultusunu
gül ve bülbüle akıttım
tanrıların buyruğuyla
adım adım sayıkladım
bilmem hangi geceydi
hangi gelmemelerindi? seni ve zamanı ayırdım mekândan. omzuma bir yük, şiirlerime bir anlam kanattım. yalnızlık bir kalem gibi. kaybolan, geri alınmayan ve mavi. nihayetinde kayboldum mavi bir kalem gibi. yeni hisler açtım yelken içinde, rotayı hislerin içinde buldum.
bilmem kaçıncı geceydi
ama bildim
o sen değildin
kıvır kıvır sayıklarken
güle güle bağışlarken
adım adım yatıştırırken
adını
bir güle incittim
ama yine de
o sen değildin