kanıma tütünün sesini

damarlarıma kokusunu aldım

gölgene bile sahip bir çıyanı

kıvır kıvır bağışladım

 

dudakları dudaklarındı

gözlerin ansız bir hareket

saf ve masum aynayı

güle güle yatıştırdım

 

ellerimdeki kanın uğultusunu

gül ve bülbüle akıttım

tanrıların buyruğuyla

adım adım sayıkladım

 

bilmem hangi geceydi

hangi gelmemelerindi? seni ve zamanı ayırdım mekândan. omzuma bir yük, şiirlerime bir anlam kanattım. yalnızlık bir kalem gibi. kaybolan, geri alınmayan ve mavi. nihayetinde kayboldum mavi bir kalem gibi. yeni hisler açtım yelken içinde, rotayı hislerin içinde buldum.

bilmem kaçıncı geceydi

 

ama bildim

o sen değildin

kıvır kıvır sayıklarken

güle güle bağışlarken

adım adım yatıştırırken

adını

bir güle incittim

ama yine de

o sen değildin