Bir sabah öleceğiz

Ölüm günümüz

Tarihimiz olacak mezarımızda

Adımıza ısmarlanacak tabut

Yapıldığı kerestenin ağacı

Bir mezarlık

Bedenimizden kalanlara

Aileminizin yanına veyahut

En son neredeyse ocak oraya

 

Son bir kez gözümüzden çapak temizleyeceğiz

 

Birileri bizi tutacak toprağın içine inerken

Belki bu kimseleri şimdilerde bilmeyiz

Belki daha doğurmadığımızdan

Ve belki annemiz olacak indiren

Çünkü yarınmış tarihimiz

Belki huysuz bir ihtiyarlaşıp

Dört gün bulunamayacak cesedimiz kilitli evimizde

Tozlu kitaplıklar ve karanlık akşam üzerleri

Yine birkaç tur dönecek

İnce ince gezinecek böcekler

Keşfedilecek etlerimiz

Birine azotla bağlanacak

Sonra kokacağız yaşamsızlıktan

Çapaksız uykudan

Ağlayamayacağız kendi vedamıza

Ne geçmişe, sevdiklerimize

Veyahut çok yüksekten düşeceğiz

Ani de olsa bir veda anıdır bu

Yakarıştan vakit bulursak

Karın boşluğunda ivme telaşı

 

Uçmayı binyıllar önce öğrenmiş kuşlar

Ve birkaç insan

Bu sırada öğrenmiş

Ölümden korkmayı

Kalem tutmayı

Şiir yazmayı

Bitiş bulmayı

Ebedi sormayı