Bir sabah öleceğiz
Ölüm günümüz
Tarihimiz olacak mezarımızda
Adımıza ısmarlanacak tabut
Yapıldığı kerestenin ağacı
Bir mezarlık
Bedenimizden kalanlara
Aileminizin yanına veyahut
En son neredeyse ocak oraya
Son bir kez gözümüzden çapak temizleyeceğiz
Birileri bizi tutacak toprağın içine inerken
Belki bu kimseleri şimdilerde bilmeyiz
Belki daha doğurmadığımızdan
Ve belki annemiz olacak indiren
Çünkü yarınmış tarihimiz
Belki huysuz bir ihtiyarlaşıp
Dört gün bulunamayacak cesedimiz kilitli evimizde
Tozlu kitaplıklar ve karanlık akşam üzerleri
Yine birkaç tur dönecek
İnce ince gezinecek böcekler
Keşfedilecek etlerimiz
Birine azotla bağlanacak
Sonra kokacağız yaşamsızlıktan
Çapaksız uykudan
Ağlayamayacağız kendi vedamıza
Ne geçmişe, sevdiklerimize
Veyahut çok yüksekten düşeceğiz
Ani de olsa bir veda anıdır bu
Yakarıştan vakit bulursak
Karın boşluğunda ivme telaşı
Uçmayı binyıllar önce öğrenmiş kuşlar
Ve birkaç insan
Bu sırada öğrenmiş
Ölümden korkmayı
Kalem tutmayı
Şiir yazmayı
Bitiş bulmayı
Ebedi sormayı