umuyorum. umduğumu unutuyorum.
bu kış taşıdığım suçlar sessiz, yakılmış ağıtlar
birer birer sönmüş. kömür harlanıyor yalnız
soba dumanı benim gibi yapışmıyor ciğerlerine
üfle yağacak karı, ihtiyar bir sabırsızlıkla
bekliyorum ki bıraksın bu atmosfer
bitik bünyesinde barındırdığı fırtınaları.
unutuyorum. unutturduğumu umuyorum.
bu kış tanıdığım sessizlik suçsuz, evin duvarları
kapanmış fark etmeden üstümüze. yanına yakışmıyor
benden güzel kadınlarla paylaştığın puslu yalnızlık
bırak kendi aklınla hesaplaşmanı, geçmişinle kavganı
kapının ardında toplanan sisi bilmiyormuşcasına
çek içine ruhumun uğultusunda bıraktığın o dokunuşları.
