bakmaya korkuyorum
soğuk yeşiline
ya tanımazsam beni diye
ya küsmüşse bana
yeşilindeki ben, bana
bir sene
bir sene-ler-
ne sesini duymak
ne tek kelime etmek
sönüyor kıvılcımı yakmadan
dilimin ucundaki harflerin
dikmişim gözümü soruyorum
soğuk yeşiline
lanetlendik mi biz?
hiç olmaz ya
evvel zaman içinde
parmak izlerin kalmış kanımda
öyle dediler bana
son dokunan dudaklar senin
diyeymiş kasıklarıma
ondan üşüyormuşum hala martta
bir sene
bir sene -ler-
yeniden tanımlıyorum sevgileri
yırtıp atma vaktiydi ilkokul sözlüğümü
selamımı bile almaz
yeşilindeki ben benim
masal bu ya
unuttum ben tüm yeşilleri
görsem de tanımam sanki
hiç bilememişim denizi ben
ama elbet bir gün ve yakında
develer tellal iken
tuzlu suya değmek istersem
gözlerim dolanır yüzünde
fakat ilk kez değer yanaklarına
bir senede
bir sene-ler-de
yeşile bakmak için
yeşil bakmak lazımmış
söylersin o yeşilinde kalmışa
ben doğuştan baskın gen almışım
Beyza Bayraktar
