I
içim yeterince dolmadan sanki yazamayacakmışım
büyük müziklerle iddiasız cümleler kurulamazmış
hepsiyle kendimi sınırlamışım, kendimi
kısa mesafe metro yolculuklarındansa yürümeye zorlamışım
ağaçlarla dolu olmayan ama ağaçların da olduğu bir yolda
üşürken
bir şeyleri benim yerime birisinin anlatmasını beklediğim o an yani
üşengeç veya tembel olunan ender anlardan
bunun suçluluğunun yaşanmadığı daha da ender bir an
gözümün önüne gelir adımın altında olduğu şeyler
adımlarımın altına denk gelir ve bastıkça yükselirim
önbilgi: zamanı anlara bölmek alışkanlığımdır, çoğu gibi
bu anları kendi içinde bölmeksizin
anların temsiliyetini kendilerini yansıtan şiirlere vermeye çalışırım
üşengeç veya tembel olunan ender anlardan
-bunun suçluluğunun yaşandığı normal an-
gözümün önüne gelir adımın altında olduğu bu şeyler:
a) hiçbirine yeterince zaman ayırmadığımı düşünerek üzülmek
b) temsilcilik iddiasında olduğu ânı yeterince iyi yansıtamadığını düşünerek üzülmek
c) basit bir suçluluk duygusu
II
yaşasın!
benim de büyükortaküçük herhangi bir şair gibi
I-II falan diye bölümlendirilmiş
bir şiirin altında adım yazıyor artık
III
bugün tekrar düşündüm duvara bakarken
bu defa duvar kafamın üstünde ya da arkasında değil, önündeydi
bir şeyler hayal etmekten imtina ettiğimde arkasına aldığım bu duvarlar
beyaz yazı tahtaları, bir cinayet işlenmişse çözmek
bir metin yazılmak isteniyorsa izlek/tema
bembeyaz duvarlar demek birtakım kırıklıklar
bembeyaz tahtalarda fail adları, karakterler falan
IV
iyi birer günler olmuyor her günler
mevsimler ya da insan geçişleri hayatımdan, politik ortam
yaşamkoşulları, şiirlerde deneyişler veya çeşitli provalar
rolyapımları, nefretedişler, içekapanışlar
kıyametsenaryosu, gelecekplanı ya da sonahazırlanış
