Cihan harbi
bitti de
Cihan harbi
üzgünü şiirler
bitmedi mi
der ruhum
Nefsimse
Bir
Yudum
Daha
A-
lır
Ta ki dedi adam,
coşkundu
Hayda diyen
dayaklı
Güzel
Avratotu
Bunak
Şiiri
kiminin anlaşılmama çabası sanan
Erken yaşlandı
Banaysa kelimeler
Öyle parayla gelmez
Zaten
Şair caddeleridir
Gün içerisinde vaktimi geçirdiğim
Ritmik kafiyelerde tüyler
diken
İken
Deniz boş şimdi
Bir şişe daha
şarap açmaya yorgun
Aşık içmiş rakısını
Haplar
birilerinin
midesinde
Aşkları bende
Onları ben biriktiririm
Ginsberg’ün dudaklarından öperim
hepsinin yanaklarından
kolayca
pes etmeyen
Kolayca güldürülemeyen
Kadınlar karşısında
adamlar
Kendini
Kolayca
Koyu-
Veremeyen dostları ben bulutlarda teraziledim
Ya
Öyle işte
Kibrimden tırnaklarken sen
ben
tırmanıyordum
Yaylılar
Arkamdan
koşuyordu
Sizin düşünüzde
Ben atlar koşturdum
Ne diye diz çökeyim
Acınası fikirlerinin
çamurunda
Ben
Bir
Kur-
Bağa olmayı
Unuttum.
Ya iste öyle dostum. Moliere’i bilir misin?
İlkokulda hangi cumhuriyetçi beynini yıkadı
Lisede hangi devrimci
Ve hangi kısmında mahsur kaldın
Tanrıdan bahseden
putperest
orospuçocuklarının
Kusulası kavgasının
Hangi öğrenci evindeydin
Hangi şairi küçümsüyordun
Beni
Keşke
küçümsesen
boş bezlerde beklerim doruklarımızı
tomurcuklanmaya heves sesim
neyi mırıldansın
hangi notasın
hangi kenarında odanın
Boğulana kadar duman solumakta
yarışır
mısın bir kenarında odanın
hayalimle?
