arkanıza yaslanın
size harika bir şiir yazıcam
boyama kitapları gibi renksiz
hayatı izleyen çocukları değil
yemin ederim
harika olacak
bir tek kuşların ölüsü para etmez
her şeyin gibisi var
şiir beklemektir diyen adamı sahneye alalım
bir vuruş da o eklesin
yorulduğumu söylersem ayıp olur
it kuşağı gibi dizilir
davul tokmakları
lanet olası karmaşa
vurur ensesine ekmeğin,
harika!
karşı pencerede namaz kılan bir kadının
ışığı delercesine secdeye gitmesi gibi,
bitmez, yeni başladık
kelebeğin ömrü uzadı
doğa tökezledi
şık eflatun bir ceket yaptım üzerime
yaz geldi
şimdi sevdiğim şeylerden bahsedicem
bir noktada irrite olduğum veya
-bu şiir çağımıza uygun ilerliyor
sevdiğim kadınların başka adamlarla takılması anlaşılır
onların afyon dinlenme tesisi olmuşumdur
lakin dediğim nokta can sıkıcı
beş mısra evvel
arkanıza yaslandıkça boş olduğunu gördünüz, sevindim
harika bir şiir yazacağımı ve
içre bir damla umutsuzluk olmayacağını
temin etmiştim
yalan oldu
beni tanıyanlar bilir
gerçekle yıldızım barışmaz
sabrınız var ise tekrar deneyelim
şayet benim yok
