verdik o sol gözümüzden akan kinin hakkını
verdik o sınırlı yarınları ki geçip gitmesin sızısı
verdik o ayakta bırakılmışların ağına beş vakit ayaz
verdik o ağrısız naaşı kusmuklarla omuzlardan boşalan
verdik o havasız dumanları ciğerimizden kurulmuş dört kapan
verdik o cinnetin plastik kokusunu banksızlıkla süslü parklarda
verdik o çalımlı çelimsizliği ki karambolde ses çıkarmasın kargalar
verdikoverimsizverasetimiziveremliveryansınlarımızlavergiciye
vertigo sevimli hissiyle başucumda bekliyor beni gözünü kırpmadan
vertigo geceler boyu isimsizleşiyor peşinden sürükleyerek aydınlığı
vertigo yutkunurken patlatıyor soluk borumu rengarenk yankılarla
vertigo bulanık girdaplardan akıp geliyor sakinleştirilmiş coşkuyla
vertigo egemenliğini körlüğe kazıyor ama kazanamıyor bakışı
vertigo tüm iddialarıyla dolduruyor irin akıtacak kartuşları
vertigo şiire son veriyor fakat etkisi sonsuzluk doğuruyor
