Veda ediyorum diye bir yazıya başlamıştım. Yazılarıma,fanzinime,yapmaya çalıştığım şeylere veda edecektim. Ama sonra vazgeçtim. Kendime ihanet edemezdim. Herkes bana ihanet edebilirdi ama ben kendime yapamazdım. Nitekim de öyle oldu. Kesilen ağaçları,yapılan haksızlıkları,adaletsizlikleri,kırılan kalpleri yazmazsam bu kendime yapacağım en büyük felaket olacaktı. Bir kadını seviyorum. Gezi parkına benziyor,adalet yürüyüşüne benziyor. Umut dolu adalet dolu. Bir kadını seviyorum. Ali İsmail Korkmaz gibi Erdal Tosun gibi ışıl ışıl. Ve ben en çok bunun için yazmaya devam edeceğim. Bir ağacın gölgesinde,bir otel odasında, bir tiyatro sahnesinde… Yazacağım çünkü ben bu işe aşığım. Ben bir kadına da aşığım. Turgut Uyar geliyor aklıma ;
Palyaço söyledi ben yazdım
Yazdım,yazmasam ağlayacaktım…
Yazmasam ağlacaktım. Bu yüzden yazmaya devam etmeliyim. Dünyanın ne kadar kötü olduğunu buna karşın gerçek edebiyatın,gerçek bir sevginin,bir ağacın,bir baharın,bir kadının veya bir adamın bu dünyayı ne kadar güzelleştirdiğini yazmam gerekiyor. Gerçek bir sevginin bu dünyayı ne kadar güzelleştirdiğini yazmam gerekiyor. Zaten başka türlü vâr olamıyorum bu hayatta. Ahmet Kaya’yı dillendirmem, Neşet Ertaş’tan bahsetmem gerek. Yazın karadan denize doğru bir hafif rüzgar eser içinizi titreten. Meltem’dir o rüzgarın adı. Rüzgardan bahsetmem gerek. Meltem’den bahsetmem gerek. Adaletsizlikten,savaşlardan,savaşlarda yitirdiğimiz çocuklardan, çocuk kahkalarından bahsetmem gerek.
Kadınlardan,her gün türlü iğrençliğe maruz kalan kadınlardan, Özgecan’dan…
Günde 15 saat çalışan işçiden,işçi haklarından,haktan,hukuktan bahsetmem gerek.
Evet arkadaş bu iş böyle olmamalı şöyle olmalı diyip toplumsal sorunları irdelemem gerek. Hayvanları anlatmalıyım mesela. Satın alıp bir süre sonra sıkıldığımızda sokağa yada barınağa bıraktığımız hayvanlardan. Bir kap su yada mamayı çok gördüğümüz hayvanlardan… Kibrimizden… Hayatın saçma koşuşturmasında unuttuğumuz şeyden ; sevgiden. Benim bunları anlatmam gerek arkadaş. Sevgiyi,aşkı,baharı,rüzgarı,meltemi size anlatmam gerek. Benim yazmam gerek. Başka türlü vâr olamıyorum bu hayatta.
Benim yazmam gerek.