Bir derenin kenarına oturmuş döküyorum dertlerimi
Yüzümdeki eski asil yaralar sızlıyor
Kurtuluşa ermeden hemen evveli
Ruhum kasvetli hicranından kaçıyor
Saklan,
Bir taş altına
Bir ağaç gölgesine
Bir ebedi gönül yarasına..
Saklan..
Bir dağ eteğinde mezar kazıyorum kendime
Kılıç tutan ellerim ahenkle titriyor
Varlığımın nedenini soruyorum kendime
Cevapsızlıktan ruhum acı içinde yitiyor
Saklan,
Bir dağ eteğine
Bir göl kenarına
Bir boş mezar sessizliğine..
Saklan..
Şimdi son demleri bu ihtiyar varlığımın
Göç mevsimi geldi çattı uzak diyarlardan
Heybemi hazırlamalı, yolumu bellemeliyim
Son kez göç etmeliyim ebedi istirahatgahıma
Saklan,
Bir ecelden
Bir savaştan
Bir varoluştan..
Saklan..
Emirhan Burak Yazıcı