oturuyorum bir kırık iskelede
sadece doğanın sesini dinliyorum
o bana yaşamam gerektiğini söylüyor, onlar gibi olmadan
izliyorum dalgalarını denizin sanki bana ulaşmaya çalışıyorlar
ben ya burda kendim olmaya çalışıyorum ya da kendim olmaya çalışan biri gibi.
bilemiyorum neyi doğru yaptığımı aldığım nefes bile rahatsız ederken beni
anlayamıyorum neler yaptıklarımızı ya da ne yapacaklarımızı.
yazmak isterim hep kendi içimdeki şeyleri kusup iyi hissetmek için
iyi hisseden insanların mideleri bulanır bunları okuduğunda,
bazen sadece güzel kokan bir yasemin olmak isterdim
furkan yılmaz
