Şehre yerleşik ıssız bir lunapark hüznüdür
Gövdemin unuttuğu içindeki
Durgun dönme dolaplarda paslanan
Baksana dönüp dolaşıp başladığımız yerden
Yanaklarımıza utangaç allıklar, derse geç kalmış koşuşturmacalarla
Memnun oldum isa ben
Yönünü kaybetmiş değil
Uzay-zamanda yönlerimizi kesiştiren şaşkınlık
Bakışların birbirine değdiği nokta körleşmeden
Bir tesadüfü planlamış
Yanlış binilen bir otobüsten nerede inilir ya da
Geri nasıl dönüleceğini düşünmek gerekir mi?
Eğer benim içimden
k l
a o
y a
m
k b
geliyorsa
Nihayet tanışıyoruz
Evreninin karanlığında büyürken göz bebekleri
Oysa dünyanın çeperi artık iki kişilik
Ve bir kere daha
Bu sefer her şeyi daha iyi yaşayacağız
Görüntüyü yinelediğimiz ayna körleşmeden
Alelacele bir yerlere yetişmeye çalışan zaman
Deklanşör sesinde bir an duruyor
Sallıyorsun polaroidi sessizce beliriyorum
Ve kucak dolusu gebe kalarak sana
Küt saçlarının bittiği yerde boynunu
Ben hiçbir yerde boynunu bulamıyorum
Tanıştığımız yerde ay rı lı yo ruz
Kesiştiğimiz noktadan kendi yönlerimize
Orada çocuklar palyaçodan korkuyor
Çocuklar neden palyaçolardan korkuyor?
Sirkler ve panayırlarda neden hep ağlayan çocuklar oluyor?
Bilesin
Her şey iyi gitsin derken
Sesin kötü geliyordu
Böylece sende bıçak gibi bileylediğim
Sivrilikler ıssızdır
Yadigâr bir büst olarak
Bakışlar donuk ve daima ileriye