Şehre yerleşik ıssız bir lunapark hüznüdür

Gövdemin unuttuğu içindeki

Durgun dönme dolaplarda paslanan

 

Baksana dönüp dolaşıp başladığımız yerden

Yanaklarımıza utangaç allıklar, derse geç kalmış koşuşturmacalarla

Memnun oldum isa ben

 

Yönünü kaybetmiş değil

Uzay-zamanda yönlerimizi kesiştiren şaşkınlık

Bakışların birbirine değdiği nokta körleşmeden

Bir tesadüfü planlamış

 

Yanlış binilen bir otobüsten nerede inilir ya da

Geri nasıl dönüleceğini düşünmek gerekir mi?

Eğer benim içimden

k                                      l

a                                                                                                           o

y                                          a

m

k                                                                                      b

geliyorsa

 

Nihayet tanışıyoruz

Evreninin karanlığında büyürken göz bebekleri

Oysa dünyanın çeperi artık iki kişilik

 

Ve bir kere daha

Bu sefer her şeyi daha iyi yaşayacağız

 

Görüntüyü yinelediğimiz ayna körleşmeden

Alelacele bir yerlere yetişmeye çalışan zaman

Deklanşör sesinde bir an duruyor

Sallıyorsun polaroidi sessizce beliriyorum

 

Ve kucak dolusu gebe kalarak sana

Küt saçlarının bittiği yerde boynunu

Ben hiçbir yerde boynunu bulamıyorum

 

Tanıştığımız yerde ay rı lı yo ruz

Kesiştiğimiz noktadan kendi yönlerimize

Orada çocuklar palyaçodan korkuyor

Çocuklar neden palyaçolardan korkuyor?

Sirkler ve panayırlarda neden hep ağlayan çocuklar oluyor?

 

Bilesin

Her şey iyi gitsin derken

Sesin kötü geliyordu

 

Böylece sende bıçak gibi bileylediğim

Sivrilikler ıssızdır

Yadigâr bir büst olarak

Bakışlar donuk ve daima ileriye