Devrim kokulu kentler büyüttüm ceplerimde,
Bağrımda solan kuşların memleketiydi kavgayla bezenmiş yıllarımız…
Kanlı gömleğimden dökülen isyanın nakışıyla örülürken bu sokaklar,
Ecelsiz ölen şairlerin külleri filizlenirdi her bahar kaburgamda,
Meskun gözlerime suflör olurdu peygamberler…
Bileylenen ruhların tapındığı tanrılara boyanırken ruhum,
Sevda sözleriyle yıkanırdı şafak vakti sarhoş bedenlerimiz …
Devrim kokulu kentler büyüttüm ceplerimde,
Bağrımda solan çocuklukların ruhuydu aşkla bezenmiş yıllarımız;
Aşk örgütlenmek miydi gerçekten Ece Abi
Bir barbar aldatmacasıysa devleşen bu hisler
Çarmıha germenin vakti gelmedi mi yüreklerimizi?
– Nisa Nur Tuzla
