acıçiğdem
gölgemi döktüm suyun oldum
yaz günüydü güz ayıydı
solgundun hem şeffaftın
gün göğüydü dolanayıydı
ne dedinse doğruydu
ne sustunsa hakikat
acıçiğdem
güz gecesiydi küçülenayıydı
süs sanana sus diyen
zehrindi yeşeren
gün sarısı çiçeğinle
çocuk taşıyan bir içte
ne duydunsa yalandı
acıçiğdem
bir hayali yolladım
baktığım uzaklara
gördüğüm gönül ufku
gecelerden de kara
derlediğim renklerin
gecelerden de kara
acıçiğdem
solmuş çiçekler gibi
geçmiş mevsimler gibi
belki bir gün anarsın
dünya yansın
sana kalsın
Anıl Çelik