acıçiğdem

gölgemi döktüm suyun oldum

yaz günüydü güz ayıydı

solgundun hem şeffaftın

gün göğüydü dolanayıydı

ne dedinse doğruydu

ne sustunsa hakikat

acıçiğdem

güz gecesiydi küçülenayıydı

süs sanana sus diyen

zehrindi yeşeren

gün sarısı çiçeğinle

çocuk taşıyan bir içte

ne duydunsa yalandı

acıçiğdem

bir hayali yolladım

baktığım uzaklara

gördüğüm gönül ufku

gecelerden de kara

derlediğim renklerin

gecelerden de kara

acıçiğdem

solmuş çiçekler gibi

geçmiş mevsimler gibi

belki bir gün anarsın

dünya yansın

sana kalsın

Anıl Çelik