AT KILINDAN İNSANLAR
Öyle bir fırça ki vücudum çizer portremi Yatıp kalktıkça gençleşen yüzümde ağarır kılları Yapışkan birkaç öpücükte gizlidir darbeler Şimdi vurduğudur…
KADIN VÜCUDUNDA KENDİNİ OLDURMAK
Çırılçıplak içkinleşmek neydi ki yaşama Bu deri benim çehremde otursundu. Gözleri kızarmış bir balığın vahşiliği Ne kadar vahşi olabilirse tuzlu…
Kalabalıklar Azalmıyor
Acının göğüslendiği gibi Damarlarım da kazınıyor gerçeğe Bu mevsim değil ki insanı insan kılan Bedeni iklim olsun ıstırabına. Okyanusta özüm…
Öldüğünü Hatırlamadı İnsan
Bir uçtan diğer uca ruh Hiç yokmuşum gibi yattı toprağına Ve bakışlardan dualar edindi avuçta Öğrendi ruh tek nefeste vücudu…
Nergisin Mühendis Olması Gerçeği
Tarafımdan sevgilere ruhum kopar inceldiğinden Sende unuttuğum her şey buğusundan kalbimde Bakışınla baş harfini yazar kazara. Bana bir göz…
Kuşaktan Aşağısı
Kaşlarım umuda çatılmış İki mutsuzdan birleşmiş ellerim Bana görev miras. “Gör benim yerime gökyüzü” Terli ellerin çağımın ayağının…
Çırpınışın Bilinen Geçmişi
Delmek istiyor gözlerim Ağır kurşun sandığım Balıkların ağzına takılan ağıtlarla Yırtmak istiyor çatallı nefretim. Bir yanı insanın sokulmak Bir yanı…