ikindi uykusunda,
şarkılar mırıldanırken,
karalarken,
karalanırken,
her şey ufak bir karartıya dönüşürken
geldi yine can sıkıntılarım
usul usul
çıt çıkarmadan
karşı koymama izin vermeden
batıyordum
ve
gömülüyordum
çırpınışlarım manasız
ve boşuna
haykırışlarım ise
cevapsız
zoraki bir dinleyiciye dönüşen
terapi koltuğundaki gölge
bile
katlanamamıştı sözlerime,
yaz rüzgarı
sanrılarımı dağıtırken
yitikliğim bile ödünç
ve parçalı
bulanık çağrışımlar
yalancı arzular
sahtelik
kırılgan ölümüm
daha kaç benlik yaratmam gerek
yaşayabilmek için
aranızda
Şevval Özbek
