Sana çekiliyorum
Sularım denizlerim çekiliyor sana doğru
Ben bir yanlışım, yapılmışım sana doğru
Etim kanım kemiğim çekiliyor
Tırnaklarımı çekiyor ve saçlarımı
koparırcasına
çekiyor
bu acı
Kanayan yaralarına benzer insan
ve kaynayan kırık kemikleri durur gökyüzünde
Morarmış bir azınlık şehridir artık gözlerin
çarpıştığım kalbinin son müzayedesinde
Haince döşenmiş dupduru bir soğuk patlar içimde
Mezatlar geçerim
Mezarlar kazarım
Ağzımda kırık tadı pas tadı kan
rujundan kalma sen tadının hayali
Ruhundan kopan parçalar uçuyor zihnimde
durmak bilmeden
Yorulmak bilmeden
uçup sensizliğe
gizli tünellerden geçiyorum
Gizli geçitlerden kaçıyorum
ama ne kadar kaçsam da
sana çekiliyorum
Sularım çekiliyor denizlerim sana doğru
Etim kanım kemiğim çekiliyor
Tırnaklarımı çekiyor varlığın saçlarımı çekiyor
koparırcasına
Dişlerimi tükürdüğüm yerde
Kazıyorum mezarları
Kanıyorum mezatlarda
Çünkü insan kanayan yaradır
Kaynayan kırık kemikleri durur gökyüzümde
-Uğur Ergün
