-I-

Mekan güzel, zaman değil

Süslü camlar, şık takımlar

Mermerler

her biri beyazın en pak halinde

tıpkı benim gibi

Mermerler

sağlam, ve ben

dişsiz bir yamyam

 

Kılıç kılıç üstüne

Demokles hep üstümde

Velev ki bir mermerim

ya da ev sahibiyim

Şerefsizler Oteli’nde

 

Yüzyıllar

Tolstoy’lar

-ki biz başlatıp bitiririz-

Turgenyev’ler

-ki hep onları misafir ederiz-

 

Görülmüş en kara beyaz

duvarları boyuyor

Yozlara karşı bir gençtim hep 

kiminiz beni bekliyor

Bilmez misiniz, ben

sizden de basitim

sizden de genç ve

sizden de geriyim.

İçtimada bir çocuk gibi

herkesin ‘komutanım’ dediği

Ya da ketum resepsiyonisti

Şerefsizler Oteli’nin

 

-II-

Bir atıl topraktan

Bin batıl batılı

Sulha söz verenlerin

samimi yemin odası.

Kan aksiyon

kanıksanır

Yalnız ama özgür olmak

benim gibi ayıplanır.

 

Kirler temiz, karalar paklandı

Kapılar ardında bir koku vardı

Dün bin kilit

bugün de bir çilingir

Şerefsizler Oteli’nde

 

Krallar ki

bu katlarda istenmez

bir yara var derinden

Ege’den kopmuş mitlere

titanlara yer yetmez.

 

Ceset ceset üstüne

festivaldir hepsine 

tuvale yağlıboya

yükselmişler göğe

sevgililerim var 

bilmeyen dur durak

belki benden uzak

belki yakındırak.

belki de bir gün

beni hançerleyecek

girerse belkemiğinden

Şerefsizler Oteli’ne.