-I-
Mekan güzel, zaman değil
Süslü camlar, şık takımlar
Mermerler
her biri beyazın en pak halinde
tıpkı benim gibi
Mermerler
sağlam, ve ben
dişsiz bir yamyam
Kılıç kılıç üstüne
Demokles hep üstümde
Velev ki bir mermerim
ya da ev sahibiyim
Şerefsizler Oteli’nde
Yüzyıllar
Tolstoy’lar
-ki biz başlatıp bitiririz-
Turgenyev’ler
-ki hep onları misafir ederiz-
Görülmüş en kara beyaz
duvarları boyuyor
Yozlara karşı bir gençtim hep
kiminiz beni bekliyor
Bilmez misiniz, ben
sizden de basitim
sizden de genç ve
sizden de geriyim.
İçtimada bir çocuk gibi
herkesin ‘komutanım’ dediği
Ya da ketum resepsiyonisti
Şerefsizler Oteli’nin
-II-
Bir atıl topraktan
Bin batıl batılı
Sulha söz verenlerin
samimi yemin odası.
Kan aksiyon
kanıksanır
Yalnız ama özgür olmak
benim gibi ayıplanır.
Kirler temiz, karalar paklandı
Kapılar ardında bir koku vardı
Dün bin kilit
bugün de bir çilingir
Şerefsizler Oteli’nde
Krallar ki
bu katlarda istenmez
bir yara var derinden
Ege’den kopmuş mitlere
titanlara yer yetmez.
Ceset ceset üstüne
festivaldir hepsine
tuvale yağlıboya
yükselmişler göğe
sevgililerim var
bilmeyen dur durak
belki benden uzak
belki yakındırak.
belki de bir gün
beni hançerleyecek
girerse belkemiğinden
Şerefsizler Oteli’ne.