bir adamın kahvesinde
masanın, üstü tozlu
koyu kırmızı örtüsü
sade soda şişeleri
yeni alınmış tütünden
kalın, ıslak sigara
yeni, orada sarılmış
Genç Werther’i anımsatan
birinin sesiyle
kendimizi yitirdiğimiz zaman,
her şeyi yitirmiş sayılırız işte
masanın, üstü tozlu
artık daha koyu
kırmızı örtüsü
daha fazla toz
ve daha koyu renk
ve bardaklar, bilinmez
ne vardı içinde
ve sigaranın dağılmış külleri
masada
o masada bir gün biri öldü
çaylar yeni içilmiş
karanlık ve anlaşılmaz
bir veda gibi tortusu
dibinde kalmış
sonra çaylar tazelendi
sürekli fikirlerinden bahseden
birinin sesiyle
koydu çayını kahveci
bardağın birine umut
diğerine çaresizlik koydu
o masa yine orada
daha koyu kırmızı
daha tozlu örtüsü
aylar sonra biri öldü
başka bir masada
bir adamın kahvesinde
toplandılar
artık daha koyu kırmızı örtüsü
bulunan tozlu masada
-Yusuf Fazla
