kapansam deniz kabuklarına

dalga dalga dinlesen beni

kapansa kalbim kalpazanca

aylarım az

kalbim anca

bir deniz birleştiriyor

bak burada bir Ay

ışığı kesin oraya da düşüyor.

 

yalnızlığımla birlikte huzurum da kaçıyor

erdemden kolyelerim birer birer çözülüyor

bana iki kıta sığıyor

ben iki kıtaya sığmıyorum

 

bana iki şehir de sığıyor

iki şehre de sığıyorum ben

sırrı sızmış sıvıyım sınırsız

sıvıyor ve sıvışıyorum

Lut benden kaçıyor

oysaki

eşinin gözü kaldı.

 

benim gözüm kimde kaldı?

kime kaldı?

kimin kem gözü

kin ve kiri

bana kimi bıraktı?

gözümü kimlere bıraktı?

benden bana

göze bakacak

güze yakacak

güzel kalacak

ne kaldı?