kapansam deniz kabuklarına
dalga dalga dinlesen beni
kapansa kalbim kalpazanca
aylarım az
kalbim anca
bir deniz birleştiriyor
bak burada bir Ay
ışığı kesin oraya da düşüyor.
yalnızlığımla birlikte huzurum da kaçıyor
erdemden kolyelerim birer birer çözülüyor
bana iki kıta sığıyor
ben iki kıtaya sığmıyorum
bana iki şehir de sığıyor
iki şehre de sığıyorum ben
sırrı sızmış sıvıyım sınırsız
sıvıyor ve sıvışıyorum
Lut benden kaçıyor
oysaki
eşinin gözü kaldı.
benim gözüm kimde kaldı?
kime kaldı?
kimin kem gözü
kin ve kiri
bana kimi bıraktı?
gözümü kimlere bıraktı?
benden bana
göze bakacak
güze yakacak
güzel kalacak
ne kaldı?