muhammed muhyiddin anis’e
taş atmak değildir gerçek vurulandır.
duvarlardaki delik deşikleri birleştirsem kufî hatla
adın çıkacak.
o şarkının içindeki ışıkları birleştirsem.
ayrılık öpücüğü isteğini reddetmesem.
delirme çığlıklarını delirtme çığlıklarıyla karıştırmadan tutabilsem.
adın çıkacak
ağzımdan
bilmeden o şarkının o uzaktaki aksini mem’in zin’i ilk gördüğü sokakta.
[hani Am Açların üstünde ölmek de var
aşırı doz..
İkiden fazla kıble.]
bu bomboş dönen kalbime düşen aksin.
bu senin uzzadaki sineği seyrin.
bu senin saçlarına dalışım rüzgarda.
yorulunca yere bırakılan değildir gerçek sokak ortasında..
vurulandır.
Emrah Karakuş
