ağır adımlarla en solundayım basamakların
sabah güneşinin devriyesine yakalanan asker kaçağı
arkadaş tavsiyeleriyle hayatı öğrenen bir terzinin yamağı
dikiyor damarlarımı dünyamıza, üstünden seninle geçiyor
son kez
***
son kez bakıyorum yıkılmış üst geçitlerden kente
dikiş izlerimden sızıyor gökyüzü
gözlerimden düşen damlalar ile kuruyor deryalar
klişelerde boğuluyor kimyasal hüzün
sonra betondan ağaçlar; üzerinde bulutlardan şato, kapkara
bunca insanın ahenksiz dansının sebebi, yaşatırcasına yarım kalmış bir yarayı
düşler uğruna kurulan koca eklektizm sarayı, ankara
Can Metehan Şimşek
