a.
Dağınık durdum ama yetmez arkamdan da saçabilsinler
Titrek bir itin evi çöplüğüm
Açlık sınırına dayanarak bunu diğerlerine söylesinler
b.
Ayaklarım uzatılmış yapışık hevesle kursak
Çoktan bir rakam olmuşum ışığa öyle bakıyorum
Işığa öyle bakıyorum sanki saklanmış detaylar
Ama gün bir detaydı bana sanki bir şey düşürdüm
Yıllar önce bulmuştum kim kaybetti “ kırmak”
Tarihi bir mevtaydım nerden çıktı bu kan
Işığa anbean soruyorum
“Şiir falan eyvallah da şimdi geç bunları
Ben her sabah dar koridorlardan geçip neden ruhumu siktiriyorum”
c.
Kör gün açık saçık bir hıçkırıkta kaybettim kırmayı
Kaybettim mesai başlar başlamaz öfkeyi ve evvel zamanı
Kırıntısı kalmayan masalları da perdeye koysam iyi satardı aslında
Fırsat yok , düşük bütçe ve arkamdan biri de
Kendi ayakların üstünde dur dedi
Dur dedi öbür film 3d
bana gerçeklik lazım
Dedim ki gözlüğüm yok and difficult kapitalizm
Ben bu filme gireceğim ama sonra patron kızacak
Götüme girmiş bir kere evvel zamanın kalbur samanı
Ben parayı alayım
İlgilendirmez kim vitrine çıkacak
