karanlık bir yol
eski akşamüzeri denizlerinde biraz mavilik
uzun belki de daha uzak aydınlık günler ertesi
şiir için yakın ıslak bir haziran
toplumda bir uyanma,
isyan bayraklarıyla görünmez aydınlığa doğru
tanrı,
biraz tanrı aramakta, acizce
ellerimiz açık, gece vakitleri.
yol, dedim
durağan değil, akıyor, yer değiştiriyor
düşünmek için yanlış zamanlar
siyah bayraklı ordular esaretinde ruhum,
yolum karanlık, zamanım ölüyor akarken
akarsa
hani desem,
desem ki,
karartılı ordular çekilin geri, ruhum yalnız ve biraz eşsiz.
uzun laflar ve kıssalarında,
yeryüzünün âşıkları miraçlarını yaşamakta
yalnız, yalnızlık gece vakitlerinde yükselir âşıklarına
ve geceleriyle karanlıktır.
1.
güneş ufuklarda
eski ıssız bir tanrı sokaklarında
2.
biz kişiliğin buzdağında
iğrenmekteyiz,
biraz altta kalan kısımdan
fazlaca her şeyden
3.
uzun ve düzenli
şimdi ve yarın dolaylarında
anlaşılmak ve anlaşılmamak çizgisinde
düzyazı bir şiir
4.
sahillerden denize dökülen günbatımlarında
kurtuluşun kentleri gibi
kıyısız kentler de kurtarılmaya muhtaç değil midir?
5.
dün ve yarın için bugünü harcamak
ne aciz bir insan eylemi!
“kavga ve aşk
orta doğu halklarına yasaklanmıştır,
yasak!”
