Özgürlüğün yalnızlık getirdiğini bilen kuş
Temsil olan kuş
Duruşma salonunda kararı bekleyen bir seyircinin üzerine kondu
Ve gördüm onu doğrudan ifadesine baktım
Uzun kumaştan elbisesi ve
kuş tüyü bulunan şapkasıyla beraber avukatınla konuşuyordu
İstasyon yakındaydı
Apartmanlar sıkışıktı
Başkasının hayal dünyasına daldım
Çıkamıyorum
İyi olmayan nesilsin
Dalgınsın
Çıktım salondan istasyona yürüdüm
Fakat salondaki kuş omzuma kondu
Ve ben varmak istediğim yer olmadığından dolayı bekliyordum
Bir sahne ışığında seni anlatıyorum
En yoğun duygularımı çıkardı o noktada
Bana genç öleceğini söyleme
Bir şeylerin varken iyi yanın var fakat yokken içinde bir tutam sevgin
Yaşayıp yaşamamanın önemi yok
Değer verdiğim şeyler kayboluyor
Bazen güdümlü edebiyatını bile anlamıyorum
Fakat küçük bir sızı gibi kalbime inip sancılarımı arttırıyorsun
Beklemeye devam edelim varacak yolumuz yok
Araç dilimiz yavaşça birbirine sürtüyor
Sana değer veriyor seninle yürüyor senin yolunu kullanıyor
seninle aynı dili konuşuyor
Seni düşünerek uyuyorum ve tepkisizliğinden korkmuyorum
Bu kuşu kandırma
Ve yuvarlanarak mezar taşına düşüyorum
Harfleri öpüyorum öldüğünü var sayıyorum
Benimle düştüğünü düşündüğüm yerde
Sadece eğilmişsin halbuki
Benim düşündüğümden çok daha fazla birisin
Beni düşündürdüğünden daha çok
Ben sadece hikayelerin başlarını yazıyorum daha önce hiç öldürmedim duygumu
Ben hiçbir zaman seni iyi tanımlayamayacağım
