kağıthane’de bir sokakta bir yazı gördüm

hayatımda hiç kağıthanede bulunmadım*

yazıyordu

önce bunun sonundaki işaretten dolayı

sel yayınlarının reklamı olabileceğini düşündüm

sonra 

gerçekten olmak istediği yerde sadece ismen olan 

bir insan mıydı bunu yapan diye geçirdim içimden

bazen bir şehirde yaşamak, o şehrin her kısmında yaşandığında

eşit sayılmıyor

ilçe bazına da indirgenebilir bir şeydir belki de bu


sonrasında kendi gelecek hayallerimden

istanbul’da bir evde

fransız romanının gelişim evrelerinden birinde anlatılan o 

basık 1+1 veya 0+1 evlerde 

altlarındaki evler büyük ama bu tip evler

müteahhitlerin o dönemki gelişen sanat akımlarının öncülerine

duyduğu saygı ve onları anlamasından kaynaklı yapılmış bence

göbekli, dairesinde kadınları çekip onları çizmekten zevk alan 

birkaç kişi bu sanatçılar

seri devrimler esnasında 

her devrin muhalifi olan biri değilse 

gerçi kaçmak için çok da mantıklı değil ama

şüphe çekmeyecektir oralar sanat insanları için tasarlandığından


aynı tip bir ev

yerler, geçmişte değişik yüzdelerde alkol ihtiva etmiş 

envai çeşit marka ve türde içki şişesi dolu

oda sık sık havalandırıldığından içilen sigara teneffüs edilmez

sinmez de, her zaman açıktır oda

zaten bazı sarhoş ve sefil yaşayanların 

en büyük hassasiyetlerinden biridir

odanın hava alması

sanki gelen kişiler onlardan farklı seviyelerde

ve onlara yaranmaya çalışıyorlar

halbuki böyle bir çabaları olmadığını biliyorum

ve henüz bunu anlamlandıramamışlıktayım


kağıthane’de bir evde bir gece

kaldım ve yaşadıklarım

orası bir akp belediyesiymiş gibi hatırlatmıyor bana

daha çok milli irade sandığa chp olarak yansımış

oylarla sistemden oynanmış gibi.