Sevgili siz,

Yazdıklarım ile kavuşur oluyor musunuz ? Yanınıza adımlasınlar diye ruhumun dışına itelediğim cümlelerim, gelip dayanıyorlar mı kapınıza ? Kucaklaşıyor muyuz ? Göğsüne tüm yıldızları bastırmış bir ay gibi hissedişim sizinle karşılıklı dilleniyor olduğuma olan inancımdan. Tüm gök cisimlerinin ayda bütünleştiğini bir tahayyül etsenize. Kendini yine de taşıyabilirdi sanıyorum. Onları oraya süpüren sizsiniz. O ay onlarla birlikte dolup taşar da tüy kadar da hafif olur. Sevgili siz, birbirimize dillenişimizin emininde oluşum ile içime sızan sıcaklık, güneşin çekirdeğinde dahi bulunmaz.  Sahi.. Fezada kaybolmuyor değil mi varlığınıza ithaf ettiklerim ? Lütfen bana kendinizden bahşedin. Kar tanelerinin gökyüzünden atlamaya karar vermesi ile birlikte yumuşayan havanın tavrını takınabileyim böylece. Sakinleşebilsin buz kesmişliğim. Oyulmasın sevinçlerim sarkıtlarımın sivriliğiyle daha fazla efendim.