odu em saulo pan
ikiz paradokslarla bağladığım bileklerimi şermin’in kanı süslerdi kanları sayardım ben her gün büktüğüm bileklerim öpüşürdü dünyayla bu yüzden kendime katlanışım
Devamikiz paradokslarla bağladığım bileklerimi şermin’in kanı süslerdi kanları sayardım ben her gün büktüğüm bileklerim öpüşürdü dünyayla bu yüzden kendime katlanışım
Devamhakikatin bir adım gerisinde bekleyen ölüme selam verip geçtiğim tüm sokaklarda aynalar anatomimizi çıkarıyor ve yer çekimine meydan okuyor giyotinler
Devamemirler yağdırıyorum kendime bin parçaya bölünmüş bir kafayı yönetmek her zaman savaşa hazır bir ordu gibi sadece yenildiğimde kaderi hatırlıyorum
Devamüstü mezar dolu tünellerden geçiyorum, bir dağ biniyor omuzlarıma geçen hafta cenazede gani gani ölüm dilemişken allah’tan şimdi yabancı bir
Devambölüm bir – kolları sıvama vakti kemiklerimi kırarak başlıyorum işe ceketimi asıyorum duvarda boş duran çiviye beni bekliyor beklenmedik
Devam